از Core 2 تا Haswell: مقایسه حرفه ای بین پردازنده های Intel از 10 سال گذشته تا الان

[مجتبی حیدرزاده 5492]

 

 

زمان چه زود گذشت! باورش سخته که 15 سال پیش من (نویسنده) پردازنده Pentium 4 رو برای اولین بار آزمایش کردم، اما واقعیتش اینه که من هیچ خاطره ای از Pentium 4 یادم نیست، شاید بخاطر گذشت این همه سال از یادم رفته یا شایدم بخاطر اینکه سری Pentium 4 سری مسخره ای بود! اما با این حال من خاطرات زیادی از پردازند های سری Core 2 Duo بیاد دارم.

 

شش سال پس از عرضه پردازنده های سری Pentium 4 ، ما اولین پردازنده های سری Core 2 Duo را بررسی کردیم، اول پردازنده های دو هسته ای E6000 و بعد هم پردازنده های چهار هسته همین سری. در کل سری Core 2 ، به جرئت می توانم بگویم پردازنده Core 2 Quad Q6600 از همه پرطرفدار تر بود. در کل پردازنده های سری Core 2 Duo و Core 2 Quad همگی پتانسیل بالایی در اورکلاک داشتند، بطوری که همین الان هم اورکلاکر هایی از پردازنده های سوکت LGA775 برای اورکلاک استفاده می کنند.

 

در این مقاله می خواهیم پردازنده های سری Core 2 را با پردازنده های جوان تر مثل سری Sandy Bridge ، Nehalem و Haswell مقایسه کنیم. در جدول زیر، نام پردازنده های بکار گرفته در این مقایسه آمده است:

 

 

 

 

در این مقایسه، سری Ivy Bridge از قلم جا افتاده، چونکه از نظر ما کارایی این سری تفاوت چمشگیری با پردازنده های سری Haswell ندارند. همچنین از آوردن پردازنده های سری Broadwell هم خودداری کردیم، چونکه دیگر در بازار موجود نیستند. در این مقایسه ما کارایی پردازنده ها را در نرم افزار های سنگینی مثل Photoshop CC, x264 HD encoding, و Excel و در بازی های امروزی می سنجیم. در اخر هم میزان مصرف هر یک از این پردازنده ها معلوم خواهد شد. مشخصات سیستم های استفاده شده در زیر آمده است:

 

 

 

 

شروع مقایسه

 

1- پهنای باند مموری:

 

پردازنده های سری Core 2 پهنای باند مموری زیادی نداشتند (در زمان خودشان) و پردازنده های رقیب AMD Athlon64 وضعیت به مراتب بهتری داشتند (9GB/s) . همانطور که در نمودار زیر می بینید، دو پردازنده Core 2 Duo E8600 و Core 2 Quad Q9650 با پهنای باند مموری 7GB/s با فاصله زیادی از همه عقب ترند. در همین حال، اولین پردازنده های سری Core i7 و Core i5 با پهنای باند 19.2GB/s و 17.1GB/s در بالای نمودار قرار دارند و نکته جالب اینجاست که حتی Core i5 و Core i7 سری Sandy Bridge همان پهنای باند 18Gb/s را نگه داشته اند.

 

اما پردازنده های سری Haswell دارای پهنای باند بالای 20GB/s هستند. این نشان می دهد که حتی پهنای باند ارزان ترین پردازنده این سری (مثلا پردازنده Celeron G1820 با قیمت 42$) چهار برابر پرچمدار سری Core 2، یعنی Core 2 Quad Q9650 با قیمت 530$ می باشد.

 

 

 

 

 

2- بنچمارک گیری از پردازنده ها و امتیاز آنها:

 

بنچمارک Cinebench از نوع بنچمارک ترکیبی است و بخوبی می تواند توان پردازنده را با چالش بکشد. در اینجا نتایج بسیار جالب می شود. پرچمدار سری Haswell یعنی Core i7 4790K 3 برابر امتیاز بیشتر از پردازنده Core 2 Quad Q9650 در آزمایش Multi Thread کسب کرده. در آزمایش Single Thread نیز پردازنده 4790K دو برابر Q9650 امتیاز گرفته (نکته مهم: پردازنده های سری Core 2 از تکنولوژی Hyper Threading برخوردار نیستند)

 

جالب تر از همه اینجاست که حتی پردازنده پایین رده Haswell Celeron G1820 از پردازنده Core 2 Quad Q6600 در هر دو آزمایش Single و Multi Thread امتیاز بیشتری بدست آورده. همچنین پردازنده Core i5 760 کندتر از Core i3 4350 عمل کرده. پردازنده Core i7 870 نیز از core i5 4690K کندتر بوده و با Core i5 2500K تقریبا هم امتیاز می باشد.

 

 

 

 

امتیاز پردازنده های پیر در بنچمارک PCMark 7 از آن چیزی که فکر می کردیم بیشتر شد! اما در نظر داشته باشید در این بنچمارک، کارت گرافیک GTX 980 و درایو حالت جامد MX200 شامل حال همه ی پردازنده ها شده است. اختلاف زیادی بین امتیاز پردازنده ها دیده نمی شود، بخصوص در مقایسه بین پردازنده های سری Core 2 با پردازنده های سری Haswell . اما با این حال، Celeron G1820 از پردازنده های Core 2 Quad سریعتر عمل کرده است.

 

 

 

 

در بنچمارک 3D Particle Movement دو پردازنده Celeron G1820 و Core 2 Duo E6600 کارایی یکسانی دارند. این قضیه برای دو پردازنده Pentium G3220 و Core 2 Duo E8600 نیز صدق می کند. پردازنده Core i3 4350 کمی سریعتر از Core 2 Quad Q9650 ظاهر شد. در همین حال کارایی دو پردازنده Core i7 4790K و Core i7 2700K نزدیک هم است اما اختلاف کارایی بین Core i7 870 و Core i5 4690K بیشتر از سایرین می باشد.

 

 

 

 

 

3- کارایی پردازنده ها در نرم افزارهای سنگین:

 

وقتی که نوبت به نرم افزار Excel می رسد، اختلاف زمان بین پردازنده های قدیمی و جدید، شدید می شود. مثلا پردازنده Celeron G1820 حدود 14% سریعتر از پردازنده Core 2 Quad Q9650 ظار شده. همچنین پردازنده Q9650 حدود 3.5 برابر کندتر و پردازنده E6600 نیز 7 برابر کندتر نسبت به پردازنده Core i7 4790K هستند. پردازنده های سری Sandy Bridge نیز بسیار سریع ظاهر شدند.

 

 

 

 

نتایج عملکرد پردازنده ها در نرم افزار 7Zip نیز بسیار تعجب آور است. پردازنده های قدیمی تا حدودی سریعتر ظاهر شدند، برای مثال عملکرد پردازنده G1820 بین دو پردازنده E8600 و E6000 است. در همین حال پردازنده G3220 نیز سریعتر از E8600 ولی کندتر از Q6600 می باشد. اما پردازنده Core i3 4350 موفق به پشت سر گذاشتن سری Core 2 شد. دو پردازنده Core i5 760 و Core i5 2500K نیز سریع عمل کرده اند. عملکرد Core i7 870 با Core i5 4690K یکسان است و پردازنده Core i7 2700K نیز کمی کندتر از Core i7 4790K می باشد.

 

 

 

 

مطمئنا کاربران برنامه Photoshop پیشرفته و سنگین، جدیدترین سخت افزارها را برای کار با این برنامه استفاده می کنند، اما ما باز هم می خواهیم ببینیم عملکرد پردازنده های قدیمی در Photoshop چگونه است. سریع ترین پردازنده سری Core 2 ، یعنی Core 2 Quad Q9650 ، برای کامل کردن Workload حدود 74.1 ثانیه زمان می گیرد، این باعث می شود پردازنده Celeron G1820 نیز 40% سریعتر از Q9650 عمل کند. عملکرد پردازنده Core i3 4350 کمی بیشتر از Core i7 870 است. جالب است که عملکرد سه پردازنده Core i5 4690K و Core i7 2700K و Core i7 4790K بسیار شبیه به هم می باشد.

 

 

 

 

نرم افزار Adobe Illustrator CC بدلیل اینکه تنها از یک رشته پردازشی استفاده می کند، موجب شده بیشتر پردازنده های سری Haswell قوی عمل کنند.

 

 

 

 

 

4- کارایی پردازنده ها در عملیات رمز گذاری

 

رمز گذاری یک ویدئو با کیفیت HD و با استفاده از کدک H.264 می تواند با پردازنده های قدیمی Core 2 Quad با فریم خوبی قابل انجام باشد. برای مثال پردازنده Q9650 توانست عملیات رمز گذاری را با فریم 115.4 به انجام برساند. این مقدار کمی سریع تر از G3220 است. همچنین عملکرد پردازنده G1820 با Q6600 برابر است.

 

پردازنده Core i3 4350 با اختلاف کمی از Core 7 870 عقب افتاد ولی توانست پردازنده Core i5 760 را به راحتی جا گذارد. و باز هم پردازنده های سری Sandy Bridge یعنی Core i5 2500K و Core i7 2700K عملکرد خوبی را نشان دادند.

 

 

 

 

رمز گذاری ویدئوی با کیفیت 4K بوسیله نرم افزار Hybird و کدک H.265 موجب شد پردازنده Celero G1820 به راختی بتواند پردازنده های سری Core 2 را پشت سر بگذارد. اینبار هم Core i7 870 سریعتر از Core i3 4350 ظاهر شد، همچنین عملکرد دو پردازنده Core i3 4350 و Core i5 760 نیز یکسان می باشد. پردازده Core i5 2500K هم کمی کندتر از Core i5 4690K عمل کرد.

 

 

 

 

نتایج بنچمارک x264 HD ما را شگفت زده کرد. در کمال تعجب، پردازنده Celeron G1820 توانست در دومین Pass ، پردازنده های Core i5 760 و سری Core 2 رو شکست دهد، ولی در اولین Pass ، عکس این قضیه اتفاق افتاد.

 

 

 

 

در نرم افزار Video Master Works باز هم این Celeron G1820 بود که توانست پردازنده های قدیمی Core 2 و حتی Core i5 760 را پشت سر بگذارد. پردازنده Core i7 870 نیز موفق شد Core i3 4350 را شکست دهد ولی نتوانست به Core i5 2500K برسد.

 

 

 

 

 

5- کارایی پردازنده ها در بازی های سنگین:

 

بالاخره به قسمت جذاب این مقایسه رسیدیم! بیشتر کاربران معتقدند ارزش یک پردازنده به کارایی آن در گیمینگ می باشد. خوب، ما هم می خواهیم ارزش این جوان ها و پیرمرد ها را بسنجیم و ببینیم چند مرده حلاَج اند! برای شروع، عملکرد پردازنده ها را در بازی BioShock Infinite سنجیدیم. در این آزمایش، بازی را در کیفیت 1080p و با کارت گرافیک GTX 980 اجرا کردیم. پردازنده های پایین رده سری Haswell یعنی Pentium G3220 و Celeron G1820 موفق به کسب 110 و 100 فریم بر ثانیه شدند. اما پردازنده های سری Core 2 نتوانستند بیشتر از 82 فریم را پردازش کنند.

 

 

 

 

بازی Metro Redux بازی است که شدیداََ به پردازنده، مخصوصا تعداد رشته های پردازشی آن، حساس است، بطوری که همه ی رشته های پردازشی پردازنده را درگیر خود می کند. در این آزمایش می توان فهمید پردازنده Core i7 4790K حدود 6 فریم بیشتر از Core i5 4690K پردازش کرد. پردازنده های سری Sandy Bridge نیز از این بازی سر بلند بیرون آمدند.

 

اما پردازنده های Core i3 4350 و Pentium G3220 و Celeron 1820 عملکرد بدی نشان دادند، ولی باز هم اوضاع به مراتب بهتری نسبت به سری Core 2 دارند.

 

 

 

 

بازی Hitman Absolution نیز یکی دیگر از بازی های پردازنده خور است، ولی نه به اندازه Metro Redux . در این آزمایش بیشتر پردازنده ها موفق شدند تا 60 فریم را پردازش کنند. همچنین کاهش شدید کارایی پردازنده ها از Pentium G3220 شروع شد. با این حال این پردازنده باز هم توانست پیرمرد ها را شکست دهد.

 

 

 

 

بازی Tomb Raider نسبت به سه بازی قبل سبکتر است و اصلا به پردازنده و قدرتش حساس نیست. همه ی پردازنده های سری Core 2 توانستند بازی را در فریم 95 تا 98 فریم اجرا کنند.

 

 

 

بازی Crysis 3 یک نمونه خوب از مصرف کننده منابع پردازنده و پردازنده گرافیکی است. این بازی بیشتر به پردازنده گرافیکی واسته است، ولی با این حال استفاده از پردازنده نسبتا سریع نیاز است. در این بازیم ی توان دید که حتی پردازنده های پایین رده Celeron G1820 و Pentium G3220 بسیار خوب عمل کرده اند، ولی باز هم پردازنده های سری Core 2 با اختلاف نسبتا زیادی از بقیه عقب افتاده اند.

 

 

 

 

 

6- مصرف انرژی پردازنده ها

 

با کمک نرم افزار Prime95 می توان هسته ها و رشته های پردازشی پردازنده را تحت فشار بالایی قرار داد تا مقدار نهایی مصرف انرژی آنها مشخص شود. مطمئنا در این آزمایش، پردازنده های پایین رده مثل Celeron G1820 و Pentium G3220 از همه کمتر انرژی مصرف می کنند. پردازنده های سری Core 2 Quad بیشترین مصرف را در اختیار دارند. پردازنده های سری Core 2 نیز با 170 وات، مصرفی مانند Core i7 4790K دارند، اما این کجا و آن کجا.

 

 

 

 

نتایج در برنامه Hybird x265 تقریبا مثل نتایج قبلی است.

 

 

 

 

با استفاده از نرم افزار 7Zip، بازهم نتایج به مراتب یکسانی داشتیم.

 

 

 

 

 

7- جمع بندی:

 

وقتی ما اطلاعات ریز را با هم جمع و شروع به نوشتن این مقاله کردیم، منظور ما این نبود که کاربران اقدام به ارتقاع سخت افزاری کنند. ما می خواستیم یک به عقب برگردیم و ببینیم که چگونه پردازنده های اینتل تا به امروز، اینگونه در کارایی و مصرف پیشرفت کردند. در سال 2006 ، قیمت یک پردازنده Core 2 Duo E6600 برابر 316 دلار بود، اما حالا با این مقدار پول می توان پردازنده بسیار قدرتمند Core i7 4790K را به 339 دلار خرید. این پردازنده ضریب باز است و می توان آنرا به راحتی اورکلاک کرد، این پردازنده هسته ها و رشته های پردازشی و فرکانس و چیزهای بیشتر و قویتری نسبت به E6600 دارد. این پردازنده در برنامه Excel 2013 و Hybird x265 حدود 11 برابر و در برنامه های 7Zip و Photowshop CC و Handbrake نیز 6 برابر سریع تر از E6600 است.

 

وقتی نوبت به عملکرد در بازی ها می رسد، پردازنده Core i7 4790K توانست در بازی BioShock Infinite و Crysis 3 حدود 2 برابر، در بازی Metro Redux حدود 7 برابر، در بازی Hitman Absolution نیز 3 برابر و در بازی Tomb Raider هم بیشتر فریم پرداش کند. قوی ترین پردازنده سری Core 2، یعنی Core 2 Quad Q9650 نیز از نطر عملکرد یک دنیا با Core i7 4790K فاصله دارد. حتی دو پردازنده Celeron G1820 و Pentium G3220 عملکرد بهتری نسبت به Q9650 داشتند.

 

در این چند سال، عملکرد پردازنده ها بسیار بالا رفته و این پیشرفت ادامه خواهد داشت. شاید ده سال آینده، اشخاص دیگری درباره ی عملکرد Core i7 4790K مقاله بنویسند و بگویند: " این پردازنده حتی بدرد بازی Call of Duty 22 هم نمی خورد! "

 

 

 

بنظر شما، ساعت تیک-تاکی اینتل تا چه وقتی به حرکت خود ادامه می دهد؟

 

 

 

منبع: techspot

مترجم: مجتبی حیدرزاده

ویرایش شده آگوست 12, 2015 توسط Zotac_ MHz

[ali2424 222]

درود بر دوستان

این مقاله به وضوح نشون میده که سوکت 775 دیگه به تاریخ پیوست

[alira_66 101]

ممنون بابت ترجمه . @};-

[شــــــهریار 73]

درود بر دوستان

این مقاله به وضوح نشون میده که سوکت 775 دیگه به تاریخ پیوست

پردازنده های که داره رو 1080p بالای 60 فریم میده در بازی به تاریخ پیوست ؟؟؟ شاید 4790 خیلی خوب باشه اما فزق قیمت رو هم در نظر بگیرید ؟ کدوم شما مانیتورتون بالای 60 هرتز رو پشتیبانی میکنه ؟؟؟

[ali seyyedlar 257]

ممنون از استارتر واقعا عالی بود

میشه یه مقدار هم در مورد تیک تاک اینتل صحبت کنید که دقیقا چی هست؟

اطلاعات بسیار کمی دارم

[مجتبی حیدرزاده 5492]

ممنون از استارتر واقعا عالی بود

میشه یه مقدار هم در مورد تیک تاک اینتل صحبت کنید که دقیقا چی هست؟

اطلاعات بسیار کمی دارم

خواهش می کنم دوست عزیز.  @};- 

 

"تیک تاک" اینتل، نوعی اصطلاح در چرخ تولید معماری یا لیتیوگرافی های این شرکت است. در هر "تیک"، یک معماری جدید ساخته میشه. برای مثال معماری سری Ivy Bridge که از نوع 22 نانو متری است یا معماری سری Broadwell که از نوع 14 نانومتری است، "تیک" محسوب می شوند.

 

"تاک" هم به سری پردازنده های که از یک معماری جدید، دوباره استفاده می شوند رو "تاک" می گویند. مثلا سری Haswell که از نوع 22 نانومتری و یا سری جدید Skylake که از نوع 14 نانومتری استفاده کرده اند، هردو "تاک" محسوب می شوند.

 

شما اگه با کمی دقت به عکس اخر مقاله نگاه کنید، متوجه منظور بنده خواهید شد.

 

امیدوارم متوجه شده باشید.  @};- 

ویرایش شده آگوست 12, 2015 توسط Zotac_ MHz

[GORGOROTH 491]

مرسی استارتر عالی بود جای سوکت 1366 خالیه

[ali seyyedlar 257]

یعنی تو هر تیک یه معماری جدید میده تو هر تاک معماری قبلی رو بهبود میده درسته؟

 

حالا پردازنده های تیک بهتر هستند یا تاک

کلا این سیاست خوبه یا بد

AMD هم از این سیاست استفاده می کنه؟

[مجتبی حیدرزاده 5492]

یعنی تو هر تیک یه معماری جدید میده تو هر تاک معماری قبلی رو بهبود میده درسته؟

 

حالا پردازنده های تیک بهتر هستند یا تاک

کلا این سیاست خوبه یا بد

AMD هم از این سیاست استفاده می کنه؟

 

بله شما درست می فرمایید.

 

تجربه تا الان نشون داده پردازنده های تاک موفق تر از تیک بودند، مثل سری های Haswell و Skylake .

والا نظری در این مورد ندارم.

نه، من که چیزی درباره ی نوع سیاست شرکت AMD در عرضه ی پردازنده هاش نشنیدم.

ویرایش شده آگوست 12, 2015 توسط Zotac_ MHz

[ali seyyedlar 257]

بله شما درست می فرمایید.

 

تجربه تا الان نشون داده پردازنده های تاک موفق تر از تیک بودند، مثل سری های Haswell و Skylake .

والا نظری در این مورد ندارم.

نه، من که چیزی درباره ی نوع سیاست شرکت AMD در عرضه ی پردازنده هاش نشنیدم.

 

با تشکر از توضیحات کامل شما

3 تا + ناقابل تقدیم شما

 

موفق باشید

[NIMA 47 259]

یعنی تو هر تیک یه معماری جدید میده تو هر تاک معماری قبلی رو بهبود میده درسته؟

 

حالا پردازنده های تیک بهتر هستند یا تاک

کلا این سیاست خوبه یا بد

AMD هم از این سیاست استفاده می کنه؟

نه دوست من تو هر تیک معماری همون معماری قبلیه دای (Die) پردازنده کوچکتر میشه و ترانزیستورها روش فشرده سازی میشن. در عین حال یسری بهینه سازیها در همون معماری تکراری صورت میگیره. در تاکه که معماری عوض میشه اما اندازه دای تغییری نمیکنه. قاعده کلی اینه مثلا سندی بریج ۳۲نانومتری، نسل تاک بود .آیوی بریج ۲۲نانومتری، تیک بود هزول ۲۲ نانومتری، تاک... از سال ۲۰۰۷ اینتل همین مدل رو دنبال میکنه در واقع هم مثل یه استراتژی مارکتینگ خوب براش عمل کرده و بهش اجازه داده هر سال یه نسل جدید از پردازنده هاشو به بازار عرضه کنه و فروششو از این طریق افزایش بده هم اینکه با این روش امکان بهینه سازی هر نسل پردازنده های تاکشو در نسل تیک فراهم میکنه و اینطوری از خیلی از مشکلات طراحی و سازگاری در محصولاتش جلوگیری به عمل میاره. همین استراتژی یکی از روشهای نوآورانه ای بود که اینتل رو از AMD پیش انداخت در حالیکه AMD سالهای متمادیه که روی تولیدات ۲۸و ۳۲نانومتری پرمصرف اصرار میورزه.

[RAMIN VAMP 519]

بسیار مقاله عالی بود

دستتون درد نکنه هم بابت اطلاعات هم بابت خاطراتی که بیادم آوردین @};-

[ali2424 222]

پردازنده های که داره رو 1080p بالای 60 فریم میده در بازی به تاریخ پیوست ؟؟؟ شاید 4790 خیلی خوب باشه اما فزق قیمت رو هم در نظر بگیرید ؟ کدوم شما مانیتورتون بالای 60 هرتز رو پشتیبانی میکنه ؟؟؟

وقتی نوبت به عملکرد در بازی ها می رسد، پردازنده Core i7 4790K توانست در بازی BioShock Infinite و Crysis 3 حدود 2 برابر، در بازی Metro Redux حدود 7 برابر، در بازی Hitman Absolution نیز 3 برابر و در بازی Tomb Raider هم بیشتر فریم پرداش کند. قوی ترین پردازنده سری Core 2، یعنی Core 2 Quad Q9650 نیز از نطر عملکرد یک دنیا با Core i7 4790K فاصله دارد. حتی دو پردازنده Celeron G1820 و Pentium G3220 عملکرد بهتری نسبت به Q9650 داشتند.

دیگه حرفی ندارم

ویرایش شده آگوست 15, 2015 توسط ali2424

[m.jafari 222]

ممنون از مقاله خیلی مفید بود استفاده کردیم @};- @};- @};-

[behruz_godrat 99]

بسیار مقاله عالی بود با تشکر از آقای حیدرزاده بابت ترجمه و گردآوری این مقاله

[Bahman 4169]

 Celeron G1840  با توجه به قیمت خیلی پایینی که داره و  حدود 10 برابر!!  از  i7 4790K و حدود 4 برابر از i3 4170  ارزان تر هستش کارایی خیلی قابل قبولی داره و بالاترین ارزش کارایی نسبت به قیمت رو بدون شک به خودش اختصاص میده. مخصوصا در ویندوز 10 که وابستگی بازی ها به CPU تا حد زیادی نسبت به قبل کمتر شده این CPU برای سیستم های گیمینگ ارزان قیمت هم بسیار مناسبه.

[رضا جعفری 007 31]

ممنون خیلی مقاله خوبی  بود 

[LichSon 125]

درود

بسیار مفید و جالب بود

مرسی از ترجمه.